Het ziekenhuis is een aparte wereld. Het beeld uit de TV series klopt bij lange na niet. Daar zien we nooit het weekritme met grote en kleine visite, de week- en weekenddiensten en tot slot ontbreekt vaak de afwisseling van de diensten. Het draait op de TV om de dokters en niet de patient. Ook verschilt de insteek nogal. Op TV zoeken de artsen totdat ze de diagnose precies weten. In het echte leven vinken ze af. Van levensbedreigend naar niet-levensbedreigend. En als je pech hebt gaat het vanzelf over en was het – volgens de dokter – waarschijnlijk psychisch. Read more…
All posts in ziekenhuisverhalen
Loslaten
Elke ouder zal het gevoel herkennen. De eerste keer dat je je kind achterlaat in de handen van iemand anders. Familie gaat nog wel. Kinderopvang is al wat minder fijn. Maar wat als je het lot van je kind in de handen van artsen en verplegers moet leggen? Je baby op de OK achterlaten en later alleen in een kamertje, aan infusen en andere slangetjes.
Twee keer spoed
Onze zoon is een complex geval. Dat weten we. Dat weet het ziekenhuis. Toch presteert het ziekenhuis het elke keer weer de arts te sturen die ons de vorige keer gezien heeft. Was dat de uroloog, dan komt nu ook de uroloog. Ook als het geen urologisch probleem lijkt te zijn. Logisch toch?
Notitieboekjes – onmisbaar in het ziekenhuis
Op de tweede dag kwam mijn vader aanzetten met notitieboekjes. “Je moet alles opschrijven”. Na even bladeren koos ik één van de kleinste boekjes. Lekker handzaam en paste makkelijk in mijn broekzak. En misschien ook wel vanuit de hoop dat het een kort en weinig enerverend verblijf in het ziekenhuis zou worden. Ik had beter moeten weten
